Καραθανάσης, Αθανάσιος

(Βόλος 1946 –). Φιλόλογος, καθηγητής πανεπιστημίου και συγγραφέας. Σπούδασε στη φιλοσοφική και στη θεολογική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μετεκπαιδεύτηκε στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας και στα πανεπιστήμια της Σορβόνης και του École des Hautes Études. Σταδιοδρόμησε ως πανεπιστημιακός, αναλαμβάνοντας διαδοχικά τις θέσεις του υφηγητή, του επίκουρου καθηγητή και αναπληρωτή καθηγητή στο φιλολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και, στη συνέχεια, του τακτικού καθηγητή στην έδρα της ιστορίας του ελληνικού πολιτισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας και άλλων επιστημονικών σωματείων και συλλόγων. Έργα του είναι Η Φλαγγίνειος Σχολή της Βενετίας (1975), Άνθη Ευλαβείας (1978), Οι Έλληνες λόγιοι στη Βλαχία (1982), Η τρίσημη ενότητα του ελληνισμού (1985), Πραγματείαι περί Μακεδονίας (1990), Η αρχή των νεοελληνικών σπουδών (1991), Θράκη (1993), Θεσσαλονίκεια και Μακεδονικά (1995), Θεσσαλονίκη και Μακεδονία, 1800-1825 (1996), Περί την Θράκην (1996), Ο ελληνικός κόσμος στα Βαλκάνια και τη Ρωσία (1999), Ο Ρήγας Βελεστινλής, προσθήκες και διορθώσεις στη ζωή και το έργο του (1999), Καππαδοκίας τύχαι (2001) κ.ά.